ABSTRACT
This is a single-center prospective, open-label, single arm interventional study to test the safety and efficacy of recently described ChipEXO™ for severe COVID-19 pneumonia. The ChipEXO™ is a natural product derived from convalescent human immune plasma of patients recovered from moderate COVID-19 infection. In September 2021, 13 patients with pending respiratory failure were treated with ChipEXO™ adapted for aerosolized formulation delivered via jet nebulizer. Patients received 1-5x1010 nano vesicle/5 mL in distilled water twice daily for five days as an add-on to ongoing conventional COVID-19 treatment. The primary endpoint was patient safety and survival over a 28-day follow-up. The secondary endpoint was longitudinal assessment of clinical parameters following ChipEXO™ to evaluate treatment response and gain insights into the pharmacodynamics. ChipEXO™ was tolerated well without any allergic reaction or acute toxicity. The survival rate was 84.6% and 11 out of 13 recovered without any sequel to lungs or other organs. ChipEXO™ treatment was effective immediately as shown in arterial blood gas analyses before and two hours after exosome inhalation. During the 5 days of treatment, there was a sustainable and gradual improvement on oxygenation parameters: i.e. respiratory rate (RR) [20.8% (P < 0.05)], oxygen saturation (SpO2) [6,7% (P < 0.05)] and partial pressure of oxygen to the fraction of inspired oxygen (PaO2/FiO2) [127.9% (P < 0.05)] that correlated with steep decrease in the disease activity scores and inflammatory markers, i.e. the sequential organ failure assessment (SOFA) score (75%, p < 0.05), C-reactive protein (46% p < 0.05), ferritin (58% p = 0.53), D-dimer (28% p=0.46). In conclusion, aerosolized ChipEXO™ showed promising safety and efficacy for life-threatening COVID-19 pneumonia. Further studies on larger patient populations are required to confirm our findings and understand the pathophysiology of improvement toward a new therapeutic agent for the treatment of severe COVID-19 pneumonia.
Subject(s)
COVID-19 , Exosomes , Humans , COVID-19/therapy , Pilot Projects , Prospective Studies , Oxygen , COVID-19 Drug TreatmentABSTRACT
This is a single-center prospective, open-label, single arm interventional study to test the safety and efficacy of recently described ChipEXO™ for severe COVID-19 pneumonia. The ChipEXO™ is a natural product derived from convalescent human immune plasma of patients recovered from moderate COVID-19 infection. In September 2021, 13 patients with pending respiratory failure were treated with ChipEXO™ adapted for aerosolized formulation delivered via jet nebulizer. Patients received 1-5x1010 nano vesicle/5 mL in distilled water twice daily for five days as an add-on to ongoing conventional COVID-19 treatment. The primary endpoint was patient safety and survival over a 28-day follow-up. The secondary endpoint was longitudinal assessment of clinical parameters following ChipEXO™ to evaluate treatment response and gain insights into the pharmacodynamics. ChipEXO™ was tolerated well without any allergic reaction or acute toxicity. The survival rate was 84.6% and 11 out of 13 recovered without any sequel to lungs or other organs. ChipEXO™ treatment was effective immediately as shown in arterial blood gas analyses before and two hours after exosome inhalation. During the 5 days of treatment, there was a sustainable and gradual improvement on oxygenation parameters: i.e. respiratory rate (RR) [20.8% (P < 0.05)], oxygen saturation (SpO2) [6,7% (P < 0.05)] and partial pressure of oxygen to the fraction of inspired oxygen (PaO2/FiO2) [127.9% (P < 0.05)] that correlated with steep decrease in the disease activity scores and inflammatory markers, i.e. the sequential organ failure assessment (SOFA) score (75%, p < 0.05), C-reactive protein (46% p < 0.05), ferritin (58% p = 0.53), D-dimer (28% p=0.46). In conclusion, aerosolized ChipEXO™ showed promising safety and efficacy for life-threatening COVID-19 pneumonia. Further studies on larger patient populations are required to confirm our findings and understand the pathophysiology of improvement toward a new therapeutic agent for the treatment of severe COVID-19 pneumonia.
ABSTRACT
The scale of the COVID-19 pandemic forced urgent measures for the development of new therapeutics. One of these strategies is the use of convalescent plasma (CP) as a conventional source for passive immunity. Recently, there has been interest in CP-derived exosomes. In this report, we present a structural, biochemical, and biological characterization of our proprietary product, convalescent human immune plasma-derived exosome (ChipEXO), following the guidelines set forth by the Turkish Ministry of Health and the Turkish Red Crescent, the Good Manufacturing Practice, the International Society for Extracellular Vesicles, and the Gene Ontology Consortium. The data support the safety and efficacy of this product against SARS-CoV-2 infections in preclinical models.
Subject(s)
COVID-19 , Exosomes , Antibodies, Viral , Antiviral Agents/therapeutic use , COVID-19/therapy , Humans , Immunization, Passive , Pandemics , SARS-CoV-2 , COVID-19 SerotherapyABSTRACT
Amaç: Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) ilişkili immün disregülasyon ve hiperenflamasyon ile gelişen makrofaj aktivasyon sendromu (MAS) doku hasarına yol açarak hastalığın en ağır formuna ilerleyebilir. Bu çalışmada sitokin fırtınası gelişen kritik COVID-19 hastalarında interlökin-6 reseptör antagonisti olan Tocilizumab ile sitokin uzaklaştırıcı hemoadsorbsiyon tedavilerinin etkinlikleri karşılaştırıldı. Gereç ve Yöntem: Etik kurul onamı alındıktan sonra prospektif kohort şeklinde planlanan çalışmamıza YBÜ’nde tedavi edilen ve sitokin fırtınası gelişen COVID-19 hastaları alındı. Yapılan güç analizinde çalışmamız için 68 hasta gerektiği saptanmıştı. Numerik verilerin karşılaştırılmasında, ındependent samples t-testi veya Mann-Whitney U testi kullanıldı. Kategorik değişkenlerin karşılaştırılmasında ki-kare testi veya Fisher’sexact testi kullanıldı. Ístatistiksel anlamlılık sınırı olarak p<0,05 belirlendi. Bulgular: Her iki grupta demografik bilgiler, YBÜ yatış APACHE II VE SOFA skorları benzerdi. Sitokin uzaklaştırıcı (Grup 1) ve Tocilizumab (Grup 2) tedavilerinin biyokimyasal parametreler üzerindeki etkileri karşılaştırıldığında Tocilizumab grubunda 0. günde D-dimer ve 7. günde CRP seviyeleri anlamlı düşük saptandı (p<0,05). Grup içi karşılaştırmada her iki grupta da tedavi ile ferritin, prokalsitonin, CRP ve fibrinojen düzeylerinin düştüğü, lenfosit sayısının ise arttığı belirlendi (p<0,05) (Tablo 1). Entübasyon ve MV süresi Grup 1’de Grup 2’ye göre anlamlı yüksekti (p<0,05). Sekonder enfeksiyon sıklığı Grup 1’de (24;%70,6) Grup 2’ye (16;%47,1) göre anlamlı yüksek saptandı (p<0,05). Grup 1, Grup 2 ile karşılaştırıldığında akut böbrek hasarı ve hemodiyaliz ihtiyacı daha yüksek, YBÜ ve hastane yatış süreleri daha uzundu (p<0,05). Yirmi sekiz günlük mortalite gruplar arasında anlamlı farklılık göstermedi. Sonuç: SARS-CoV-2 enfeksiyonuna yönelik spesifik antiviral ajan henüz bulunmamaktadır. MAS’de kullanılan immünomodülatuvar ajan ve sitokin adsorbsiyon tedavilerinin sonuçları tartışmalıdır. Çalışmamızda YBÜ’müzdeki hastalık şiddeti benzer COVID-19 hastalarında gelişen MAS’de tedavide kullanılan sitokin hemoadsorbsiyon ve Tocilizumab tedavilerinin benzer sağkalıma yolaçmakla birlikte sitokin filtresi kullanımı Tocilizumab tedavisine göre sekonder enfeksiyon, entübasyon sıklığı, MV süresi ile YBÜ yatış süresinde uzamaya neden olmaktadır. Daha az invaziv olması gözönüne alındığında Tocilizumab tedavisinin MAS tablosunda akla getirilmesi uygun görülmektedir. (Turkish) [ FROM AUTHOR] Copyright of Turkish Journal of Intensive Care is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full . (Copyright applies to all s.)
ABSTRACT
Amaç: Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) salgını, yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) ciddi morbidite ve mortaliteye neden olmaktadır. Pandemi sürecinde tedavi stratejilerden biri, iyileşen hastalardan elde edilen konvelesan plazmada (KP) bulunan spesifik antikorların infüzyonudur. Bu çalışmada YB ünitemizde yatan kritik COVID-19 hastalarında standart tedaviye eklenen KP uygulamasının mortaliteye olan etkisi araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Etik kurul onayı alındıktan sonra retrospektif kohort şeklinde planlanan çalışmamızda 1 Nisan 2020-1 Kasım 2020 tarihleri arasında YBÜ’de tedavi edilen 255 kritik COVID-19 hastası değerlendirildi. Yapılan güç analizinde çalışmamız için en az 116 hasta gerektiği hesaplandı. Numerik verilerin karşılaştırılmasında, independent samples t-testi, bu testin varsayımları sağlanamadığında Mann-Whitney U testi kullanıldı. Kategorik değişkenlerin karşılaştırılmasında ki-kare testi, kikare testinin şartları sağlanamadığında ise Fisher’s-exact testi kullanıldı. KP kullanımının mortalite ile ilişkisini belirlemek amacıyla lojistik regresyon modeli kullanıldı. Ístatistiksel anlamlılık sınırı olarak p<0,05 belirlendi. Bulgular: Hastalar: Standart tedavi alan (n=153;%60,0) ve KP uygulanan hastalar (n=102;%40,0) olarak 2 gruba ayrıldı. Demografik bulgular her iki grupta benzerdi. YBÜ takibi sırasında KP verilen 52 (%51,0) ve KP verilmeyen 108 (%70,6) hasta entübe edildi (p<0,05). Mekanik ventilasyon süresi açısından iki grup arasında anlamlı fark yoktu. Yirmi sekiz günlük mortalitenin KP alan hastalarda daha düşük olduğu (p<0,05), KP transfüzyonundaki her bir günlük gecikmenin mortalite olasılığını 1,3 kat artırdığı (OR: 1,369;CI 95%: 1,155-1,622), APACHE II skoru >15 olan hastalarda KP transfüzyonunun mortaliteyi düşürmediği saptandı (Tablo 1). Sonuç: KP etkinliği transfüzyonunun zamanlaması ve kritik hastalığın şiddetinden etkilenmektedir. COVID-19 hastalarında KP kullanımının mortalite ile olan ilişkisini araştıran çalışmaların sonuçları birbirlerine zıt yöndedir. Sonuçlarımız YB ünitemizde takip edilen benzer klinik özelliklere sahip COVID-19 hastalarında standart tedavinin yanında erken dönemde KP kullanımının mortaliteyi düşürdüğünü, yüksek APACHE II skoru olan hastalarda ise KP transfüzyonunun etkin olmadığı yönündedir. (Turkish) [ FROM AUTHOR] Copyright of Turkish Journal of Intensive Care is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full . (Copyright applies to all s.)
ABSTRACT
Amaç: Koronavirüs hastalığı-19 (COVID-19) sırasında gözlenen ikincil enfeksiyonların tanısı karmaşıktır ve ülkemizdeki sıklığı bilinmemektedir. Çalışmamızda yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) yatan COVID-19 hastalarında ikincil enfeksiyonların sıklığı ve hastalığın sonuçlarına olan etkileri incelendi. Ek olarak ikincil enfeksiyonlara tanı koymada yardımcı olabilecek bulgular değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Etik kurul onayı alındıktan sonra, ülkemizde enfeksiyon hastalıklarının sürveyansının yapılamadığı Ekim-Aralık 2021 tarihleri arasında YBÜ’de yatan COVID-19’lu hastalarımızın medikal kayıtları geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastaların yandaş hastalıkları, vital bulguları, laboratuvar değerleri, organ disfonksiyonları ve tedavileri incelendi. Íkincil enfeksiyonların tanısı için alınan mikrobiyolojik örnekler değerlendirildi. Çalışmada veriler SPSS 23.0 programı ile Mann-Whitney U testi, lojistik regresyon ve ROC eğrisi kullanılarak analiz edildi p<0,05 istatistiksel anlamlılık sınırı olarak belirlendi. Bulgular: Dört yüz seksen beş hastanın yaş ortalaması 69,63±13,48 yıl ve %81,2’sinin yandaş hastalığı vardı. Olguların YBÜ’de yatış süresi ortalama 9,64±8,37 gün olup, %73,4’ü eksitus oldu. Olguların %83,1’inde ikincil enfeksiyon, %71,8’inde yoğun bakım kabulü sırasında ikincil enfeksiyon (toplum kaynaklı, sağlık bakımı ilişkili), %46,8’inde süper enfeksiyon vardı. Olguların %67’sinde alt solunum yolu enfeksiyonu, %23’ünde kan dolaşımı enfeksiyonu, %18’inde idrar yolları enfeksiyonu vardı (Tablo 1). COVID-19 tanısı sonrası ikincil enfeksiyon görülme süresi ortalama 9,62±5,1 gündü. Mikrobiyolojik örneklerde (n=509) en sık Staphylococcus aureus (%17) ve Acinetobacter baumannii (%16,3) saptandı (Tablo 2). Íkincil enfeksiyon gelişen olgular (n=403) gelişmeyen olgularla (n=82) karşılaştırıldığında YBÜ yatış süresi, MV süresi, akut böbrek hasarı sıklığı daha fazla ve sağkalımları daha düşüktü (p<0,001). Íkincil bakteriyel enfeksiyon varlığını prokalsiton değeri ≥0,50 µg/L %55,7 duyarlılık, %95,5 özgünlük, ortalama arter basıncı ≤65 mm/hg %42,5 duyarlılık, %91,2 özgünlük ile ayırt edebilen parametrelerdi (p<0,001). Yoğun bakım kabulünde ve takiplerinde gelişen enfeksiyonların dağılımı (n=485). Sonuç: Çalışmamız COVID-19’da ikincil enfeksiyon oranlarını bildiren ülkemizdeki ilk çalışmadır. Yurtdışı verilerine (1, 2, 3) göre daha yüksek oran saptanmıştır. Söz konusu farka “kanıtlanmış” enfeksiyonların yanında “yüksek olası” ve “olası” enfeksiyonları da saptamamız etken olmuş olabilir. Sonuçlarımız, kritik COVID-19’lu hastalarda ikincil enfeksiyon oranlarının yüksek olduğu ve ikincil enfeksiyonların COVID-19’un sonuçlarını kötüleştirip hastaların sağkalımını düşürdüğü yönündedir. (Turkish) [ FROM AUTHOR] Copyright of Turkish Journal of Intensive Care is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full . (Copyright applies to all s.)
ABSTRACT
Aim: New coronavirus disease (COVID-19) has become an international emergency. As many of the intensive care unit (ICU) patients with the disease also present multiple organ failure, blood purification techniques might be a good choice in their treatment. In this study we aimed to investigate the role of cytokine removal in COVID-19 patients managed in ICUs. Methods: For this case-control study we have investigated the role of the cytokine removal by means of two resin membranes (HA330 and Mediasorb) in COVID-19 patients managed in ICUs. Particularly, we investigated the overtime variation in clinical severity scores, laboratory variables, and effects on hospital and ICU stay and mortality. Results: Seventy-two patients have been evaluated, of which half constituted Cytokine Filtration (CF) Group, and other half the Case-Control (CC) Group. Mortality was 55.6% and 50% in CF and CC groups, respectively. In the CF Group, there was decrease in C-reactive protein (CRP) and fibrinogen levels measured at the end of cytokine adsorption; lymphocyte count and ratio were increased, whereas neutrophile ratio was decreased. There were no differences between the groups regarding other laboratory variables, SOFA scores and vasopressor uses. Conclusions: We have demonstrated decrease in CRP, fibrinogen and increase in lymphocyte count in the patients having cytokine adsorption, but there was no clinical reflection of these benefits, and no decrease in mortality as well. Even though there is physio-pathologic rationale to use cytokine adsorption techniques for immunomodulation in critically ill COVID-19 patients, it is early to make strong suggestions about their benefits.